เพื่อน มิตรภาพที่ยั่งยืน

ข้อมูลเบื้องต้น

K a e

เนื้อเรื่อง

++.."เพื่อน" คำง่ายสั้นๆคำนี้เป็นอะไรสำหรับคุณ

++..บางคนบอกว่าเพื่อนคือคนที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุข  สังสรรค์เฮฮาไปด้วยกัน

++..บ้างก้อบอกว่าเพื่อนคือคนที่เข้าใจเรา  ยอมรับในสิ่งที่เราเป็น

++..บางคนบอกว่าเพื่อนเป็นคนทำให้โลกนี้มีเสียงหัวเราะ

++..บางคนก้อบอกว่าเพื่อนเป็นผ้าเช็ดน้ำตาเวลาเศร้า

++..หรือบางคนบอกว่าเพื่อนเป็นที่ปรึกษาให้ได้  เข้าใจในปัญหา  และไม่ทอดทิ้งเรา

++......การพบนั้นมีคนบอกไว้ว่าเป็นการเพื่อจากลา  เมื่อพบเพื่อน  พอเวลาพ้นผ่านผ่านไปเราก็ต้องจากกัน  คนแต่ละคนมีเส้นทางชีวิตที่แตกต่างกัน  ทางเดินคนละเส้นที่ไม่บรรจบกัน  แต่ "เพื่อน" ก็ยังเป็น "เพื่อน"  จะจากกันไปไกลสักแค่ไหน  แต่คำ
ว่า"มิตรภาพ"ของเพื่อนไม่มีวันหายไป

++..คำว่า"เพื่อน"ไม่เคยหายไปเพราะเพียงเรามี"เพื่อนใหม่"

++..ถ้าเรานึกไปถึงตอนแรกที่เราเจอหน้าเพื่อน  คงไม่มีใครคิดหรอกว่าจะสนิทกันได้  ย้อนไปถึงสมัยที่พึ่งเจอกันครั้งแรก  ใครๆก็คงจะมองหาแต่เพื่อนหน้าตาดี  ดูแล้วน่ารัก  แต่พอจริงๆ  แค่เข้าใจกันเท่านั้น  สิ่งอื่นใดไม่เคยสำคัญเลย

++..นิสัย  เพื่อนที่สนิทกันไม่จำเป็นหรอกที่นิสัยจะต้องเหมือนกัน  บางคนแตกต่างกันราวฟ้ากับดินแต่สนิทกันได้เพราะต่างยอมรับในความต่างของตนเอง

++..หน้าตา  เป็นสิ่งที่สำคัญน้อยที่สุดของการเป็นเพื่อนกัน  ครั้งแรก  เราอาจจะมองหาเพื่อนที่หน้าตาดี  แต่จริงๆแล้วเราต้องการแค่เพื่อนที่มีความจริงใจเท่านั้น  ไม่สนว่าหน้าตาจะเป็นอย่างไร

++..อายุ  อายุไม่ใช่เรื่องสำคัญของการเป็นเพื่อน  แค่เพียงเข้าใจแค่นั้นก็พอแล้ว

++..การเรียน  ถึงเพื่อนจะเรียนไม่เก่งก้อใช่ว่าจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้  แต่พอเป็นเพื่อนกันแล้วเรานั้นพยายามจะให้เพื่อนเรียนดีขึ้น  ส่วนเพื่อนก็พยายามจะเรียนให้ดีขึ้น  ติวกันไปกันจนสนิทกันจนได้

++..แฟน  เพื่อนไม่เคยคิดจะแย่งแฟนของเพื่อน  เพื่อนไม่เคยตำหนิถ้าเพื่อนไปกับแฟนแล้วทิ้งในตนเพียงลำพัง  เพื่อนได้แต่เตือนว่าคุณรักแฟนไปรึเปล่า  กังวลว่าคุณจะโดนแฟนคุณหลอกหรือไม่

++..ทะเลาะ  เพื่อนเปนอย่างไรเพื่อนต่างก้อรู้กันดี  ทะเลาะกันรุนแรงปานโลกจะแตก แต่พอมาอีกวันคุยกันหัวเราะกันเหมือนเดิมก้อมี  ทะเลาะกันนานเปนชาติแล้วอยู่ๆมาดีกันก้อมี  ก้อคำว่า"เพื่อน"มันตัดไม่ขาดอยู่แล้วนิ

++..การบ้าน  จะมีใครมั๊ยหนอนอกจากเพื่อนที่ให้เราลอกการบ้าน  เราสั่งให้มันทำมาให้เราลอกมันยังอุตส่าห์นอนเที่ยงคืนนั่งทำการบ้านให้เรา

++..ข้อสอบ  ถึงจะรู้ว่ามันไม่ดีแต่ถ้าเราทำไม่ได้เพื่อนใช่มั๊ยที่ให้เราลอก  แอบส่งซิกลอดพ้นสายตาอาจารย์  ทั้งๆที่ถ้าอาจารย์รู้เพื่อนจะซวยไปด้วยแต่มันก็ช่วยเรา

++..ปัญหา  เวลามีปัญหาเคยมั๊ยที่เพื่อนทิ้งเราไว้คนเดียว  เคยมั๊ยที่ตอกย้ำเราว่า"สมน้ำหน้า" เคยมั๊ยที่ทิ้งเราไปอย่างไม่ใยดี  ถ้าเพื่อนเป็นอย่างนั้น  เพื่อนคนนั้นคงไม่ใช่เพื่อนของเราแล้วล่ะ  เพื่อนของเราน่ะ  มีแต่ว่าถามว่า"เป็นอะไรมากมั๊ย" "ใจเย็นๆนะ ไม่มีอะไรหรอก"  เวลาร้องไห้  ถ้าไม่ใช่เพื่อนแล้วจะมีใครมาคอยซับน้ำตาเราล่ะ

++..ความสุข  หัวเราะเฮฮาด้วยกันทุกวันๆ  ไม่เหนเบื่อเรยใช่มั๊ยเวลาที่อยู่กับเพื่อน

++..สิ่งที่เราต้องการรู้  เพื่อนคนนี้แหละหนาที่คอยไปสืบหาคำตอบให้ใช่มั๊ย  เคยมั๊ยที่ไม่ยื่นมือมาช่วย  ไม่เลย  ไม่เคยสักครั้ง

++..จวบจนวันนี้  ใกล้แล้วสิวันที่จะขึ้นม.ปลาย(หรือบางคนอาจจะจบม.6) ชุดนักเรียนตัวเก่าก็คงไม่ได้ใส่อีกแล้ว  กระดานดำกระดานเก่าที่มีรอยขีดเลอะเทอะ  กระดานที่พวกเราและเพื่อนๆเคยล้อชื่อพ่อชื่อแม่  คงไม่มีโอกาสอย่างนั้นอีกแล้ว  การบ้านที่เคยลอกกันต่อไปนี้ก็คงจะต้องทำเอง  ความสุขในวันเก่าๆคงจะมีได้แต่ในความทรงจำที่ไม่เคยเลือนหาย  ค่ายลูกเสือที่เราไปทำอาหารด้วยกันก็คงจบลงแล้วในวันนี้  ของขวัญที่เคยได้มากมายจากเพื่อนด้วยความตั้งใจของเพื่อนก็คงจะถูกเก็บไว้ในลิ้นชัก   หนังสือเรียนคงต้องเอาไปชั่งกิโลขายแล้ว  ทุกอย่างดูเหมือนจะจบสิ้นไปหมด  แต่พวกเรารู้ดีใช่มั๊ย  ว่ามีสิ่งใดยังเหลืออยู่  ไม่ใช่เพียงแค่ความรู้ที่เราได้มาจากอาจารย์เท่านั้น

++.."มิตรภาพ"ของเพื่อนไงที่มันจะอยู่ในความทรงจำของเราตลอดไป

++..แล้วคุณล่ะ  เพื่อนของคุณเป็นแบบไหน